Jak oceniam tegoroczne See Bloggers?

Polub i udostępnij:

0

20

Rozmawiając z Tomkiem Tomczykiem tuż pod sceną na głównej sali widziałam jak z organizatorów zaczynają opadać emocje. Właśnie odbyła się ostatnia prelekcja, uczestnicy zostali pożegnani i prawie wszyscy opuścili już salę. Wtedy rozpromieniona Ania Zając, współorganizatorka festiwalu rzuciła się Jakubowi na szyję i powiedziała „nareszcie odzyskam męża„. Ktoś dopowiedział „ale tylko na pół roku„. Ktoś inny opowiadał, że Jakub niewiele sypiał i do późnych godzin lub wczesnoporannych jak kto woli, planował i przygotowywał wydarzenie. Tak tegoroczne See Bloggers dobiegło końca.

See Bloggers 2017

Podoba mi się sama idea wydarzenia. See Bloggers zrzesza twórców internetowych z całej Polski (i nie tylko). Celem festiwalu jest głównie edukacja, choć nie brakuje także integracji i motywacji. Dwudniowe wydarzenie odbywa się w Pomorskim Parku Naukowo-Technologicznym, który według mnie jest miejscem idealnym.

Organizacja

Zacytowałam słowa Ani, bo doskonale wiem, co miała na myśli i nawet nie jestem w stanie sobie wyobrazić, ile czasu i nerwów kosztowało organizatorów dopięcie na ostatni guzik takiego wydarzenia. Nie znam jej osobiście, nigdy nie miałam z nią kontaktu, ale mogę się jedynie domyślać. Szukanie sponsorów, prelegentów, wymyślanie atrakcji dla uczestników, aż w końcu prowadzenie dwudniowego eventu i dopilnowanie, by wszystko przebiegło zgodnie z planem, to ogromny stres i masa pracy. Za to ogromne brawa dla organizatorów, bo zadbali o każdy najdrobniejszy szczegół.

Obserwowałam ukradkiem organizatorów i muszę przyznać, że ich twarze nie zdradzały nawet odrobiny stresu. To chyba najlepszy dowód, że wszystko szło zgodnie z planem.

Prelegenci

Momentami miałam wrażenie, że prelegenci i paneliści pojawili się wyłącznie po to, by zareklamować swoją markę. Wzięłam udział w warsztacie Najlepsze praktyki skutecznego marketingu afiliacyjnego licząc na uzupełnienie wiedzy, a dowiedziałam się jak zarejestrować się w konkretnym programie afiliacyjnym i z jakich narzędzi będę mogła w nim korzystać. Podobne odczucia miałam podczas kilku innych wykładów.

Nie wiem, czy tylko mnie moje lenistwo wysłało tam po gotowe rozwiązania i konkretne przykłady, ale tego nie otrzymałam. W zamian usłyszałam porywające historie osób, które osiągnęły mniejszy bądź większy sukces. Osoby te konsekwetnie, jak za zmową powtarzaly, że trzeba być sobą i rozwijać własne pasje.

Kiedy wczesną wiosną otrzymałam propozycję wzięcia udziału w panelu dyskusyjnym dotyczacym blogosfery strasznie obawiałam się, że wypadnę blado na tle pozostałych panelistek. Słuchając wypowiedzi kilku osób pod rząd bardzo łatwo dostrzec, która z nich ma najwięcej do powiedzenia, czy która robi to najlepiej. Nie każdy ma dar przekazywania wiedzy. Podczas plebiscytu, który organizowałam Jarek, zwycięzca w kategorii Ja i moje życie powiedział, że dlatego pisze bloga, bo nie jest dobry w mówieniu i ja mam dokładnie tak samo. I nie tylko my dwoje tak mamy, ale wiele osób.

Zmierzam do tego, że podczas See Bloggers, w niektórych przypadkach można było wyczuć nieprzygotowanie panelistów lub nieumiejętność przekazywania informacji, choć trudno w to uwierzyć, ponieważ przeważali youtuberzy. No właśnie. Cały plan tegorocznego See Bloggers skupiał się głównie na tworzeniu video. Wszyscy dookoła podkreślali, że o sile słowa mówionego, które powoli wypiera słowo pisane. Jeszcze nie do końca wiem, co to dla mnie i dla mojego bloga oznacza, ale wciąż intensywnie myślę.

Największą wartość miała dla mnie oczywiście prelekcja Jasona Hunta, który efektownie zamknął piątą edycję See Bloggers, a jedno zdanie, które wypowiedział podczas krótkiej rozmowy uskrzydliło mnie na wiele godzin.

Ponarzekałam trochę, ale powinnam też dodać, że prelekcje były ciekawe i inspirujące. Każdy, kto osiągnął już swój sukces, każdy kto się rozwija i w końcu każdy, kto w swoim rozwoju jest dalej niż my sami, jest dla nas pewnego rodziaju drogowskazem, z którego warto korzystać.

Najczęściej powatarzanymi przez uczestników prelegentami, którzy zachwycili widownię był Łukasz Jakóbiak, Radzka, Red Lipstick Monster i Maja Sablewska. Na mnie, poza Jasonem Huntem, spore wrażenie zrobili Paulina Mikuła (Mówiąc Inaczej) i Piotr Bucki. Niestety nie brałam udziału we wszystkich prelekcjach i warsztatach, by móc oceniać wszystkich.

Podsumowanie

Warto i trzeba interesować się tego typu wydarzeniami. W See Bloggers biorę udział po raz trzeci. Dzięki temu dostrzegam rozwój i zmiany jakie zachodzą w organizacji. Doceniam także trud i poświęcenie organizatorów. Na pewno też zgłoszę się do kolejnych edycji. Uważam też, że każdy bloger, który chce się rozwijać powinien choć raz wziąć udział w See Bloggers. Koniecznie!