„Kto jest dla Ciebie liderem? Za co go cenisz najbardziej? Czy to wiedza tej osoby przyciąga twoją uwagę? A może sposób, w jaki mówi o czym, i wierność temu, co jest dla niego ważne? Zastanawiałeś się, dlaczego ci, a nie inni, pociągają za sobą tłumy? Kiedy myślę o ludziach, których postrzegam jako liderów, nie stoi za tym płeć, wiek, pochodzenie ani wielkość firmy, którą zbudowali. Budzą mój podziw silnym przekonaniem o tym, co dla nich ważne, i podporządkowaniem każdego kroku temu, w co bardzo wierzą. Chodzi zawsze o tę jedną myśl, ideę czy postawę.”
Jeszcze kilka lat temu przez myśl, by mi nie przeszło, by doszukiwać się w sobie cech lidera. Zawsze wolałam gdzieś w cieniu wypełniać swoje obowiązki i nigdy się nie wychylać. Nigdy nie sądziłam, że umiałabym na dłuższą metę pokierować swoimi działaniami, nie wspominając już o działaniach zespołu.
Wszystko zaczęło się zmieniać, kiedy zrezygnowałam z etatu i postanowiłam otworzyć własną działalność gospodarczą. Szybko zrozumiałam, że osoba, która wie, co chce w życiu osiągnąć i podąża za swoją pasją, a jednocześnie oddaje się temu nie w stu a stu pięćdziesięciu procentach może zostać liderem. Nawet ja.
Nie trzeba zarządzać światowej sławy korporacją, by być liderem. W jednoosobowej działalności również trzeba odkryć w sobie te cechy. Bo siłą rzeczy zawsze jesteśmy zdani na czyjąś pomoc (grafka, pogramisty, copywritera). Zawsze, prędzej czy później, musimy stworzyć swój mały zespół, który będzie wspomagał rozwój firmy.
Pracując zdalnie mogłoby się wydawać, że pieniądze rozwiązują wszystkie kwestie. Jeśli nie odpowiada ci jeden grafik, możesz poszukać innego. Niestety wdrażanie kolejnej osoby w politykę twoich działań, wiąże się ze stratą czasu i ryzykiem, że ta osoba okaże się nieterminowa, niedoświadczona lub niesłowna.
Umiejętność tworzenia wlasnego zespołu i komunikacja z pracownikami to cechy, które powinien posiadać prawdziwy lider, ale nie jedyne.
Cechy prawdziwego lidera
- Prawdziwy lider dobrze wie, co jest dla niego ważne. Tak bardzo w to wierzy, że ma odwagę iść w kierunku, o którym inni tylko marzą, a nawet czasem uznają za szaleństwo.
- Lider, który opiera swoje działania na wartościach, inspiruje innych do zmian, do tego, aby mierzyli naprawdę wysoko, daje nadzieję na to, że marzenia mogą się spełniać.
- Prawdziwy lider, bez względu na stanowisko, które zajmuje, umie dostrzegać w innych i w sobie mocne strony, wartości, które wnosi się do zespołu, i wykorzystać te informacje w drodze na szczyt.
- Lider jest wojownikiem, który szuka rozwiązań szczególnie w sytuacjach, kiedy coś nie idzie zgodnie z planem. Nie ogląda się na innych, nie szuka winnych i działa bez względu na okoliczności, idzie do przodu, szuka wyjścia w najbardziej zawiłym labiryncie.
- Prawdziwy lider nie tworzy pracownikowi listy rzeczy do poprawy, prawdziwy lider tworzy obraz tego, co jest w pracowniku dobre. Daje mu poczuć, że to jakim jest człowiekiem – tu i teraz – jest dobre. (…) Zadaniem lidera jest rozwijać innych, wydobywać z nich to, co w nich dobre, inspirować, aby chcieli być jeszcze lepsi.
- Lider jest otwarty na nowe narzędzia, rozwiązania, bo wie, co było skuteczne jakiś czas temu, dziś już nie działa.
Nie należy sądzić, że z cechami lidera trzeba się urodzić. Oczywiście, niektóre dzieci już w okresie wczesnoszkolnym przejawiają cechy przywódcy i im w życiu na pewno będzie łatwiej wspiąć się na pułap lidera. Nie oznacza to jednak, że osoby, które tych cech nie posiadają, nie mogą nauczyć się przywództwa. Mogą. I tego dowodem jest książka Anny Sarnackiej – Smith „Everest lidera. O wartościach, silnym zespole i skutecznym przywództwie„.
Everest lidera. Anna Sarnacka – Smith
Śmiało mogę powiedzieć, że „Everest lidera” to encyklopedia, z którą powinien zapoznać się każdy, kto już jest liderem lub chciałby nim być. Bo różnica między liderem a prawdziwym liderem jest kolosalna. Można być liderem, a można tylko piastować jego stanowisko.
„Everest lidera” pomaga wydobyć z czytelnika cechy niezbędne liderowi, a ukryć te, które nie powinny być wykorzystywane przez przywódców. Pozwala zrozumieć istotę tworzenia silnego, efektywnego zespołu oraz dowiedzieć się jakim liderem jesteś.
Książka zawiera także inspirujące wywiady, które dają nam możliwość uczenia się przywództwa od najlepszych. Odnaleźć w niej można wypowiedzi:
• Prof. Andrzeja Blikle, profesora matematyki, pracownika Polskiej Akademii Nauk i członka Academia Europaea, w latach 1990–2010 kierował firmą A. Blikle
• Chrisa Cebollero, mentora, rzecznika prasowego branży medycznej, członka zespołu Johna Maxwella
• Macieja Chmielowskiego, dyrektora generalnego Polski i krajów bałtyckich firmy Fresenius Kabi
• Bernarda Jastrzębskiego, prezesa zarządu Colway International, znanego w sektorze MLM coach, trenera
• Grzegorza Kiszluka, pioniera reklamy w Polsce, eseisty i dziennikarza, twórcy marki „Brief”
• Roberta Korzeniowskiego, polskiego lekkoatlety, chodziarza, wielokrotnego mistrza olimpijskiego, mistrza świata i Europy
• Marcina Ochnika, współwłaściciela i członka zarządu rodzinnej firmy Ochnik
• Jennifer Pomerantz, założycielki i dyrektora generalnego American Natural
• Dr Bradleya Smitha, dyrektora zarządzającego i dyrektora do spraw rozwoju firmy PeopleKeys
• Dr Macieja Wieczorka, założyciela Celon Pharma, współtwórcy i wieloletniego prezesa zarządu firmy biotechnologicznej Mabion.
Myślę, że warto o tym wspomnieć. Książka uczy nie tylko właściwego stosunku lidera do pracowników, pokazuje także jak powinny wyglądać relacje międzyludzkie, uczy poprawnej komunikacji, uczy umiejętności słuchania, która przydaje się również w życiu codziennym czy związku.
Książka dostępna jest TUTAJ.
W życiu prywatnym łatwo rozpoznać lidera. Jest to osoba zorganizowana, pewna siebie, odważna. I można na nią zawsze liczyć. Bo zawsze potrafi poradzić sobie w każdej sytuacji. I nie tylko sobie.
Świetny artykuł liderze! A książka godna uwagi! Zachęciłaś mnie!
Świetny wpis. Widać, że bardzo się do niego przygotowałaś. 🙂
Warto szukać u siebie cech lidera, ale nie trzeba nim na siłę być 🙂 Niektórzy z kolei mają spaczony obraz lidera, a tu wydaje mi się pokazałaś jego oblicze z dobrej strony:) Po książkę chętnie sięgnę
Bycie liderem dla siebie to co innego, niż dla grupy.
Ja jestem liderem dla siebie natomiast nie potrafiebyc liderem dla innych
Myślę, że można nauczyć się być liderem, ale tylko wtedy, gdy ma się ku temu predyspozycje, jak charyzma, pewność siebie czy dominacja.
Lider potrzebny jest w każdej grupie, w społeczeństwie, w pracy. Musi być przede wszystkim asertywny, powinien znać wartość swoją i współpracowników. Nie każdy posiada taką cechę osobowości, by być przewodnikiem. Ową cechę można w sobie obudzić, doskonalić, ale trzeba ją już mieć w sobie.
Myślę, że to połączenie cech wrodzonych z cechami nabytymi, chyba nie z każdego da się zrobić lidera, jeśli ktoś kompletnie nie ma do tego zapału i predyspozycji 🙂